Mucize İçimizde!

Mucizelere inanır mısınız? Bazen kapatırız kendimizi her şeye. Tüm umutlarımızı yitiririz. Yalnız hissederiz kendimizi. Yok olmak isteriz. Ama birden bir şey olur ve tekrar ayağa kalkarız. İşte bunun adı mucizedir, inanmaktır; hayata tutunmaktır. Mucizeler her yerdedir aslında. Bazen küçücük bir iyilikte gizlidir, mucize. Bazen en sevdiğinizin size sarılmasıdır. Bazen de hiç tanımadığımız birinin küçücük tebessümüdür; yardım ister misiniz? diye sormasıdır. Ne olursa olsun hep yanınızda olan, bir telefonunuzla size koşan dostlarınızdır. Bazen içinizden geçenleri, ne istediğinizi anlayan sevgilidir. Mutluluk gözyaşlarıdır. En sevdiklerinizin başarısıdır, mutluluğudur. Neyin var kızım'dır? Bak senin için ne yaptım'dır. Küçücük bir kelebeğin kanatlarıdır. Hiç ummadığınız bir anda çok istediğiniz bir şeyin gerçekleşmesidir. Gerçek mucize içimizdedir. Gerçek mucize sevgidir. En kötü anımızda, düştüğümüzde tekrar ayağa kalkmamızı sağlayan içimizdeki inançtır. Kendimizi ne kadar yalnız hissetsekte asla yalnız değilizdir aslında. Önce inanmalıyız; gözlerimizi ve kalbimizi gerçek sevgiye açmalıyız. Mucizeler hep bizimledir. Anlamak ve görmek isteyene!

Anne Olmak!

Hayatınızda en çok ne olmayı sevdiniz? En çok ne mutlu etti sizi? Hayat boyu çeşitli rollere sahip oluruz. Doğumla başlar hayatımız. Bebek oluruz, çocuk oluruz, öğrenci oluruz. Büyürüz farklı mesleklere sahip oluruz. Bazen zor ve karmaşık  gelir roller bize, bazen de çok kolay ve eğlenceli. Ben en çok anne olmayı sevdim hayatımda. Sevmeyi de sevilmeyi de o küçücük yürekten öğrendim.
Hayatımın en karmaşık anında girdin dünyama. Hiç bilmediğim,  yabancı bir duyguydu bu. Ama o küçücük yürek o kadar çok şey öğretiyor ki insana. Siz bile inanamıyorsunuz kendinize. Hayatımın merkeziydi benim için. Çok zor, ama bir o kadar da güzel bir duygu. Hayata sımsıkı tutunmak için kocaman bir sebebim var benim. Canım oğlum seni çok özleyince yazıya dökmek istedim düşüncelerimi. Senin sayende öğrendim her şeyi. Belki üzüldük, üzdük birbirimizi ama ben sana hiç kırılmadım, küsmedim.  Ben çok şanslıyım senin gibi bir evlada sahip olduğum için. Beni her zaman gururlandırdın, onurlandırdın. Benim yaşayamadıklarımı, içimde kalanları sen yaşa diye elimden geleni yaptım. Güzel bir çocukluk geçirmen için uğraştım. Ne kadar başarılı oldum bilemiyorum. Ama şunu unutma çocuklukta yaşananlar asla unutulmuyor. Benim yaşama sebebim, hayat kaynağımsın. O küçücük yüreğinle büyük şeyler düşünüyorsun. Büyüklerin bile yapamadığını yapıyorsun. Hani anne uyuyamıyorum, bana bir şeyler anlat derdin ya. Bende başlardım Sevgili Oğlum nasılsın, iyimisin diye işte o hep içimde kalanları anlattım sana. Sen yokken hayat o kadar anlamsız ve boş ki. Ama sen mutluysan bende mutluyum. Başarılar, mutluluklar hep seninle olsun.