Vazgeçmeyin!

Kuş olup uçmak istiyorum bazen. Farklı diyarlar, şehirler, ülkeler görmek istiyorum. Her bir şehrin havasını, suyunu, güzelliklerini içime çekmek istiyorum. Diyar diyar gezmek, yaşamak istiyorum. Farklı kültürleri, yaşamları görmek, bilmek istiyorum. Hiç benim gibi hissettiğiniz oldu mu bilmiyorum. Ama üzüntüden, kederden uzaklaşmak her zaman en iyisidir diye düşünüyorum. Tabiki hayatta herşey bizim için. Üzüntü, sevinç, keder, hastalık, sağlık hatta ölüm bile. Lakin güzel şeyler değilmidir bizi hayata bağlayan. Küçücük mutluluklar değil mi ayaklarımızı yerden kesen. Hiçbir zaman çok fazla şey beklemedim hayattan. En ufak tebessüm bile mutlu etmeye yetti beni çoğu zaman. Her türlü zorluğa göğüs germeyi bildim, hep ayakta kalabilmeyi başardım belki; ama bazen gücümün tükendiğini hissettiğim zamanlar da oluyor elbet. İşte o zamanlar kaçıp uzaklaşmak istiyor insan. Tüm o düşüncelerden, üzüntüden, kederden uzaklaşıp; sessiz sedasız, bir sahil kasabasında, denize nazır küçücük bir evde sadece sevdiklerinle doyasıya mutlu olmak ne güzel olurdu oysaki. Hayali bile mutlu etmeye yetiyor beni. Düşünsenize bir de bunun gerçek olduğunu. Hayal edin, isteyin, gerçekleştirin. Ama hiçbir zaman Vazgeçmeyin...